De Verte en Terug

Ik geloof dat ik zelfs wil weten of leguaan echt naar kip smaakt

Het dorpje Keerum heeft sinds kort een nieuwe veerbaas. Met liefde zet hij iedereen naar de overkant. Maar voor de terugreis betaal je met… geheimen! De dorpsgenoten laten dit mopperend toe, want iedereen wil absoluut terug. “Die overkant brengt niets goeds. Voor je het weet, is het kwaad ook hier!” Wat maakt die overkant zo beangstigend? En wat gebeurt er als het verlangen naar de overkant groter wordt dan de zekerheid van het dorpsleven? “Vrijheid, dat wil ik ook. Ik geloof dat ik zelfs wil weten of leguaan echt naar kip smaakt…” Een voorstelling over het loslaten van zekerheden en het opzoeken van het onbekende.

Op 23, 24 en 25 mei 2014 speelden wij onze vijfde voorstelling: De verte en terug.

De verte en terug is een zelfgemaakte voorstelling met als enige gegeven een veerpont, een verdwenen veerman en rubberen laarzen. Eerst schrijven, daarna schrappen, spellessen, scenes maken, kostuums en decor zoeken. Dit alles onder begeleiding van onze regisseur Léonie Dijkema.

Het speelt op een zeer passende locatie: de dijk met een prachtig decor dat als vanzelf op deze locatie voor ons klaarstaat, bij uiterwaarden van de IJssel met op alle avonden het vertrouwde geluid van een koekoek op de achtergrond. Met als uitdaging voorbij rijdende treinen, lange looplijnen en soms onduidelijke zichtlijnen.

Zeer veel dank aan onze gastheer en gastvrouw voor het beschikbaar stellen van hun erf en gastvrijheid! Het is een succesvolle combinatie van het juiste verhaal op de juiste plek, zo blijkt ook uit de reacties van onze bezoekers.