De Verte en Terug

Het dorpje Keerum heeft sinds kort een nieuwe veerbaas. Met liefde zet hij iedereen naar de overkant. Maar voor de terugreis betaal je met… geheimen! De dorpsgenoten laten dit mopperend toe, want iedereen wil absoluut terug. “Die overkant brengt niets goeds. Voor je het weet, is het kwaad ook hier!” Wat maakt die overkant zo beangstigend? En wat gebeurt er als het verlangen naar de overkant groter wordt dan de zekerheid van het dorpsleven? “Vrijheid, dat wil ik ook. Ik geloof dat ik zelfs wil weten of leguaan echt naar kip smaakt…” Een voorstelling over het loslaten van zekerheden en het opzoeken van het onbekende.

Op 23, 24 en 25 mei 2014 speelden wij onze vijfde voorstelling De verte en terug. Het weekend waarin ook de Week van de Amateurkunst in Zwolle van start ging.

Een voorstelling die van onze eigen hand is. Helemaal blanco beginnen. Samen schrijven, kostuums zoeken, scènes maken en een decor zoeken. Het enige gegeven dat we hadden was een veerpont, een verdwenen veerman en rubberen laarzen. Spellessen onder begeleiding van onze regisseur Léonie Dijkema leidden tot diverse scènes en uiteindelijk het verhaal De verte en terug.

Een verhaal dat verdiende om op een buiten locatie gespeeld te worden. En die werd gevonden. We hebben letterlijk op de dijk gespeeld, in de uiterwaarden bij de IJssel. Een prachtige plek met nieuwe uitdagingen: voorbij rijdende treinen, lange looplijnen en soms onduidelijke zichtlijnen. Maar ook spelen in en met de natuur, en op alle avonden het vertrouwde geluid van een koekoek op de achtergrond. Nogmaals dank aan onze gastheer en gastvrouw voor hun gastvrijheid! Een succesvolle combinatie van het juiste verhaal op de juiste plek, zo bleek ook uit de reacties van onze bezoekers.